رفتار تدافعی میتواند باعث ایجاد تنش و درگیری در روابط فردی و همچنین در گروههای بزرگتر یا حتی کل جمعیت شود. تحقیقات جدید، یکی از راههای موفقیتآمیز مقابله با این طرز برخورد را شناسایی کرده است: با ساختن پیوندهای اجتماعی، نه از بین بردن آنها.
همانطور که محققان اشاره کردند، اگر شخصی که در حالت تدافعی قرار گرفته است، احساس کند که یک فرد طرد شده است، حالت تدافعی او (شاید در پاسخ به یک اشتباه، یک سو تفاهم، یا یک نظر متفاوت) افزایش مییابد.
با احترام رفتار کردن با کسی که مخالف او هستید و یا به شما ظلم کرده است و ارزش دادن به نقش او، کار سادهای نیست. اما محققان معتقدند که این کار در بلند مدت برای همه افراد درگیر و نیز برای حل تعارضاتی که از ابتدا داشتند، بهتر است.
لیدیا وودیات، روانشناس از دانشگاه فلیندرز استرالیا میگوید: "این تحقیق نشان میدهد که حالت تدافعی با واکنشهای منفی اجتماعی تقویت میشود، اما وقتی افراد در هویت گروهی خود احساس امنیت، احترام و ارزشمندی میکنند، حالت تدافعی کاهش مییابد."
تحقیق جدید شامل دو آزمایش است. در اوایل، از 202 داوطلب دعوت شد تا زمانی را که به شخص دیگری ظلم کرده بودند به خاطر آورند. از آنها خواسته شد تا به سوالاتی مربوط به آن پاسخ دهند، از جمله اینکه فکر میکنند این اتفاق چقدر "بد" بوده است، چقدر با شخص مقابل نزدیک هستند و چقدر نسبت به آن احساس گناه میکنند.
بر اساس پاسخهای نظرسنجی، هرچه روابط مهمتر بودند - جایی که احساس تعلق و پذیرش بیشتر در معرض تهدید بود - باعث ایجاد رفتار تدافعی بیشتری شد، همانطور که با امتناع بیشتر از پذیرش گناه نسبت به آنچه اتفاق افتاده است، همراه بود.
مطالعه دوم بیشتر به چگونگی کاهش حالت تدافعی پرداخت. این بار، 143 داوطلب مستندی را در مورد تولید غیراخلاقی گوشت و تخم مرغ مشاهده کردند و سپس برای شرکت در گفتگویی از پیش برنامهریزی شده در مورد آن مستند و نگرش آنها نسبت به آن دعوت شدند.
همانند آزمایش اول، شرکتکنندگان اگر احساس کنند هویت اخلاقی یا اجتماعی آنها در معرض تهدید است، حالت تدافعی پیدا میکنند. در این مورد، نشان داده شد که میتوان از طریق تعامل، پذیرش و "رفتارهای جبران کننده" - از جمله دادن فرصت برای کمک به رفاه حیوانات - از حالت تدافعی کاست.
محققان نتیجه گرفتند که اگر افرادی که حالت تدافعی دارند همچنان احساس کنند که عضوی از یک گروه هستند و همچنان با احترام با آنها رفتار میشود، حالت تدافعی آنها کاهش مییابد. حتی اگر با کسی مخالف باشید، به نظر میرسد تلاش برای تعامل با او بهتر از حمله به او است.
وودیات میگوید: "البته این پاسخها همیشه طبیعی یا آسان نیستند - خصوصاً وقتی با کسی روبرو میشویم که فکر میکنیم اشتباهی در حق ما کرده است، غریزه ما از ما محافظت میکند."
وی افزود: "در نتیجه، هنگامی که افراد در جامعه ما مرتکب کار اشتباهی میشوند، ما اغلب به آنها انگ میزنیم، طرد میکنیم یا مجازات میکنیم، اما این احتمالاً فقط باعث تقویت این واکنشهای دفاعی در طول زمان میشود، نه فقط آن شخص، بلکه سایر افراد در موقعیتهای مشابه."
در حالی که حالت تدافعی قابل درک است و فوایدی نیز دارد - به عنوان مثال به ما در بهبودی از شکستها و حفظ عزت نفس و خوش بینی کمک میکند - اما ما را در حل مشکلات متوقف میکند و تأثیر منفی بر تصمیمگیری درست دارد.
ما میتوانیم با استفاده از فراموش کردن آنچه رخ داده است و به حداقل رساندن آسیبهای ناشی از آن و سرزنش دیگران و یا رهایی کامل از شرایط، از این مسئله فرار کنیم - به عنوان مثال، رفتارهایی که بارها و بارها در کشمکشهای شبکههای اجتماعی مشاهده کردهاید.
آنچه تحقیق جدید انجام داده این است که راهی برای حل این مشکلات، چه در مقیاس یک خانواده و چه در کل کشور، به ما ارائه میدهد. اگر میخواهیم در شرایط دشوار به جلو برویم، پس باید با حالت تدافعی کنار بیاییم و معامله کنیم.
وودیات میگوید: "انسانها یک نیاز روانشناختی اولیه دارند که دیگران باید آنها را بسنجند و از آنها برخوردار شوند، تا احساس کنند که عضوی خوب و مناسب در گروه و یا شریکی خوب در رابطه هستند. حالت تدافعی نقاط کوری را در تصمیمگیری ایجاد میکند. وقتی افراد و گروهها واکنش تدافعی داشته باشند، مشکلات شناسایی نمیشوند، قربانیان پذیرفته نمیشوند و روابط خراب میشود."
این تحقیق در مجله روانشناسی اجتماعی بریتانیا منتشر شده است.
# تیپهای شخصیتی # حالت تدافعی # هویت گروهی