چگونه مردم ژاپن بدون رفتن به باشگاه تناسب اندام دارند؟

همه‌ی ما تصاویر و تبلیغات باشگا‌ه‌های ورزشی را اطراف خود دیده‌ایم. جوری به نظر می‌رسد که انگار اکثر افراد عضو یک باشگاه ورزشی هستند و در هر هتل یا محوطه دانشگاهی معمولاً یک سالن بدنسازی وجود دارد و حتی گاهی اوقات لباس های ورزشی نیز اجاره می‌دهند. افراد معروف در شبکه‌های اجتماعی در مورد تناسب اندام می‌نویسند و عجیب نیست که کسی تمرینات ورزشی خود را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارد همانطور که تصاویر غذای خود را منتشر می‌کنند.

اما در ژاپن، کشوری که از نظر طول عمر پیشتاز است و میزان چاقی بسیار کمی دارد (کمترین میزان در میان کشورهای با درآمد بالا با رشد 4.3٪) ممکن است تعجب کنید اگر متوجه شوید که مردم معمولا ورزش نمی‌کنند. بله در ژاپن افراد زیادی عضو یک باشگاه ورزشی نیستند. افراد به ندرت از وقت ناهار خود برای یک جلسه ورزشی استفاده می‌کنند و کسانی که این کار را می‌کنند احتمالاً به عنوان طرفداران سرسخت ورزش شناخته می‌شوند.

در یک نظرسنجی بر روی 1000 شهروند ژاپنی 20 تا 60 ساله، تقریبا نیمی از افراد مورد پرسش، نشان دادند که آنها به ندرت ورزش می‌کنند، تقریباً هر ماه یک بار و یا به کل ورزش نمی‌کنند. اکثر مردم با این استدلال که وقت کافی برای ورزش کردن ندارند و یا اصلا علاقه‌ای به آن ندارند، ورزش کردن را بخشی از سبک زندگی خود نمی‌دانند.

 

ورزش در ژاپن چگونه است؟

اگر نگاه دقیق‌تری به معنای ورزش در بین ژاپنی‌ها بیندازید، متوجه می‌شوید که در واقع برای آنها ورزش برابر با کار کردن است. ورزش می‌تواند طوری باشد که لزوماً به باشگاه رفتن یا وزنه‌برداری و یا دویدن 10 کیلومتری مربوط نباشد. یعنی شاید تمرینی که ما به آن نیاز داریم نوعی ورزش است که در سبک زندگی ما قرار می‌گیرد: پیاده روی.

آنچه نتایج بالا نشان می‌دهد این نیست که ورزش برای داشتن سلامتی مهم نیست، برعکس ژاپنی‌ها بسیار فعالیت می‌کنند ولی اکثراً آن را ورزش نمی‌دانند. بزرگسالان ژاپنی به طور متوسط ​​6500 قدم در روز راه می‌روند، یعنی مردان بزرگسال 20 تا 50 ساله به طور متوسط ​​تقریباً 8000 قدم در روز و زنان در سنین 20 تا 50 سالگی حدود 7000 قدم. به ویژه اوکیناویایی‌ها به دلیل فرهنگ راه رفتن مشهورند، آنها سعی می‌کنند "حرکت" را با سبک زندگی روزمره خود تلفیق کنند. ناگانو، یکی از مناطق روستایی در ژاپن، با در نظر گرفتن بیش از 100 مسیر پیاده روی، توانست نرخ بالای سکته مغزی خود را تغییر دهد و اکنون شهروندان آنها از بالاترین نرخ طول عمر در این کشور برخوردار هستند.

اکثر شهروندان ژاپنی در شهرهایی زندگی می‌کنند که قابلیت پیاده‌روی در آنها بسیار بالاست و حمل و نقل عمومی راحت، ایمن و مقرون به صرفه است و بسیاری از خانوارها اتومبیل ندارند. در نتیجه، بیشتر مردم وقتی می‌خواهند به محل کار خود بروند، راه می‌روند. وقتی به خرید مواد غذایی می‌روند، راه می‌روند. وقتی برای شام بیرون می‌روند ، راه می‌روند. این فعالیتی است که هر روز توسط هر نسلی انجام می‌شود: پیاده روی بخشی از زندگی روزمره است مانند تنفس.

 

گام‌هایی برای سلامتی در طول عمر

این مقاله به هیچ وجه فراخوانی علیه ورزش کردن نیست. من عاشق تمرین و ورزش هستم و چند ساعت در هفته را به دویدن، دوچرخه سواری و شنا اختصاص می‌دهم. بنابراین در مزایای یک ورزش خوب شک ندارم و متوجه‌ام که باعث افزایش سلامت جسمی و روانی ما می‌شود.

اما تمرین مداوم در باشگاه‌های ورزشی می‌تواند برای افرادی که به آن عادت ندارند طاقت فرسا باشد و و همچنین انجام ندادن آن می‌تواند چرخه‌ی شرمندگی و احساس گناه را تداوم بخشد. این موضوع می‌تواند ما را به این باور برساند که رسیدن به یک بدن سالم و حفظ آن فقط در اختیار افرادی است که به طور مداوم وزنه می‌زنند و وقت کافی برای دویدن روزانه دارند.

در عوض چیزی که این تحقیق نشان می‌دهد این است که، همانطور که برای غذای سالم خوردن نیازی به فقط سالاد خوردن نیست، ورزش سالم هم نیازی به کار و فعالیت شدید ندارد. سبک زندگی‌ای که شما برای متناسب و تندرست بودن نیاز دارید شاید فقط کمی پیاده‌روی بیشتر باشد.

 

# تناسب اندام # پیاده‌روی